തിരുവോണം
..............വിജയലക്ഷ്മി
..............വിജയലക്ഷ്മി
ഗ്രാമസൌഭാഗ്യങ്ങളില് നിന്നുമജ്ഞാതo വന--
ശ്രേണിപോല് നിഗൂഢമാം നഗരം പൂകുന്നേരം
കാട്ടുതൃത്താവിന് രൂക്ഷഗന്ധവും കണക്കറ്റു
പൂത്ത പാല തന് മദഗന്ധവും ദൂരെപ്പോകെ,
നിര്ഗ്ഗന്ധപുഷ്പങ്ങള് തന് നഗരോദ്യാനം; തങ്ങള്--
ക്കെത്താത്തസ്വര്ണ്ണുപ്പുള്ളിമാനിനെപ്പിടിക്കുവാന്
എത്തുവോര് വിധേയരോടൊത്തു നാരിമാര്, ദീപ
മുഗ്ദ്ധ ശോഭയാല്ത്തങ്കം പൂശിയോരലംകൃത ര്,
അര്ത്ഥകാമങ്ങള് തീര്ത്ത വാതകക്കൊലക്കളം
സ്വേച്ഛയാ വരിച്ചോരാമവര് തന് മദ്ധ്യേ വീണ്ടും,
ക്കെത്താത്തസ്വര്ണ്ണുപ്പുള്ളിമാനിനെപ്പിടിക്കുവാന്
എത്തുവോര് വിധേയരോടൊത്തു നാരിമാര്, ദീപ
മുഗ്ദ്ധ ശോഭയാല്ത്തങ്കം പൂശിയോരലംകൃത ര്,
അര്ത്ഥകാമങ്ങള് തീര്ത്ത വാതകക്കൊലക്കളം
സ്വേച്ഛയാ വരിച്ചോരാമവര് തന് മദ്ധ്യേ വീണ്ടും,
ഓണമേന്നൊരോമനപ്പേരിലുല്സവച്ചായം
മോടിയേറ്റുമീ മരക്കുതിര, അചേതനം
ചാടിലെത്തുന്നൂ, മഹാപ്രാകാരമതിന്മു്ന്നി--
ലാളുകള് സാഹ്ലാദരായ് മലര്ക്കെ ത്തുറക്കുന്നു.
അറിവീലതിന്നുള്ളില്ച്ചു രുളും നാശം, ചുറ്റു--
മമിതാഹ്ലാദാരവസാഗരമലയ്ക്കുമ്പോള്.
മോടിയേറ്റുമീ മരക്കുതിര, അചേതനം
ചാടിലെത്തുന്നൂ, മഹാപ്രാകാരമതിന്മു്ന്നി--
ലാളുകള് സാഹ്ലാദരായ് മലര്ക്കെ ത്തുറക്കുന്നു.
അറിവീലതിന്നുള്ളില്ച്ചു രുളും നാശം, ചുറ്റു--
മമിതാഹ്ലാദാരവസാഗരമലയ്ക്കുമ്പോള്.
നാലുനാള് വാരിക്കോരിത്തൂവിയ വെളിച്ചത്തിന്
പാലൊളി വരുംകാലത്തിരുളായ് മാറിപ്പോകെ,
നഗരം പരാജിതം, സര്വ്വസമ്പത്തും കപ്പല്--
പ്പട നേടുന്നൂ, പരദേശികള് മുന്നെപ്പോലെ.
ഗ്രാമസൌഭാഗ്യങ്ങളില്ക്കുളിച്ചെത്തുമ്പോള്, മെയ്യി--
ലാകെയഭൃoഗം പൂണ്ടു നില്ക്കുകയല്ലോ, കടല്--
രാജധാനിയും പുരം ചൂഴുമൈശ്വര്യങ്ങളും.
കായലെന്തോതീ? മേലേ പാറുമുല്സവക്കൊടി--
ക്കൂറയാല് നാകം മണ്ണില്ത്താണിറങ്ങുമെന്നാണോ?
മരണം മറക്കുവാന് മ ണ്മറഞ്ഞവര്തന്ന
മധുവാണെന്നോ? പണ്ട് പണ്ടാണു, വിദൂരമ--
പ്പൂര്വ്വസന്ധ്യകള്; ശുദ്ധ ഗോമയം വൃത്താകാരം
ഭൂമിദേവിതന് ചാന്തുപൊട്ടുപോലുരുക്കിയും
ഭൂരിപുഷ്പങ്ങള് തുമ്പക്കുടത്തിന് ചുറ്റും വച്ചും
ഏഴതന് മുറ്റം തമ്പുരാന്റെ്തെന്നൂറ്റംകൊണ്ടു.
കുടിലില്, ലക്ഷ്മീദേവിതന്നെയാണെഴുന്നള്ള--
ത്തസുരാധിപന്നന്നേയ്ക്കൊക്കേയുമൊരുക്കീടാന്.
തോറ്റുപോയല്ലോ ദേവലോകമാ മഹാത്മാവെ--
യോര്ത്തമാനുഷര് ശ്രാദ്ധശുദ്ധിയാല് ശ്രീയേന്തുമ്പോ ള്.
തെളിവാര്ന്നൊ രാത്തൃപ്ത നയനങ്ങളെ,ങ്ങിങ്ങു--
തെരുവില് മാരീചനെത്തിരയേ? കണ്ടെത്താതെ
ഭവനാന്തികേതിരിച്ചെത്തി, വെണ്പിറാക്കള്തന്
കുറുകല് കേട്ടുച്ചത ന് മഹസ്സില് മയങ്ങുമ്പോള്
വെയില്ചായുമ്പോ,ഴിളംതിണ്ണമേല്സ്സാ യംകാലം
നുകരാനിരിക്കുമ്പോള്ക്കാണുക, വിശ്രാന്തിതന്
ദിനമായ് മഹത്വത്തിന് രക്തസാക്ഷ്യമായ് മുന്നില്
വിനയാന്വിതം വന്നു നില്പതേ തിരുവോണം!
പാലൊളി വരുംകാലത്തിരുളായ് മാറിപ്പോകെ,
നഗരം പരാജിതം, സര്വ്വസമ്പത്തും കപ്പല്--
പ്പട നേടുന്നൂ, പരദേശികള് മുന്നെപ്പോലെ.
ഗ്രാമസൌഭാഗ്യങ്ങളില്ക്കുളിച്ചെത്തുമ്പോള്, മെയ്യി--
ലാകെയഭൃoഗം പൂണ്ടു നില്ക്കുകയല്ലോ, കടല്--
രാജധാനിയും പുരം ചൂഴുമൈശ്വര്യങ്ങളും.
കായലെന്തോതീ? മേലേ പാറുമുല്സവക്കൊടി--
ക്കൂറയാല് നാകം മണ്ണില്ത്താണിറങ്ങുമെന്നാണോ?
മരണം മറക്കുവാന് മ ണ്മറഞ്ഞവര്തന്ന
മധുവാണെന്നോ? പണ്ട് പണ്ടാണു, വിദൂരമ--
പ്പൂര്വ്വസന്ധ്യകള്; ശുദ്ധ ഗോമയം വൃത്താകാരം
ഭൂമിദേവിതന് ചാന്തുപൊട്ടുപോലുരുക്കിയും
ഭൂരിപുഷ്പങ്ങള് തുമ്പക്കുടത്തിന് ചുറ്റും വച്ചും
ഏഴതന് മുറ്റം തമ്പുരാന്റെ്തെന്നൂറ്റംകൊണ്ടു.
കുടിലില്, ലക്ഷ്മീദേവിതന്നെയാണെഴുന്നള്ള--
ത്തസുരാധിപന്നന്നേയ്ക്കൊക്കേയുമൊരുക്കീടാന്.
തോറ്റുപോയല്ലോ ദേവലോകമാ മഹാത്മാവെ--
യോര്ത്തമാനുഷര് ശ്രാദ്ധശുദ്ധിയാല് ശ്രീയേന്തുമ്പോ ള്.
തെളിവാര്ന്നൊ രാത്തൃപ്ത നയനങ്ങളെ,ങ്ങിങ്ങു--
തെരുവില് മാരീചനെത്തിരയേ? കണ്ടെത്താതെ
ഭവനാന്തികേതിരിച്ചെത്തി, വെണ്പിറാക്കള്തന്
കുറുകല് കേട്ടുച്ചത ന് മഹസ്സില് മയങ്ങുമ്പോള്
വെയില്ചായുമ്പോ,ഴിളംതിണ്ണമേല്സ്സാ യംകാലം
നുകരാനിരിക്കുമ്പോള്ക്കാണുക, വിശ്രാന്തിതന്
ദിനമായ് മഹത്വത്തിന് രക്തസാക്ഷ്യമായ് മുന്നില്
വിനയാന്വിതം വന്നു നില്പതേ തിരുവോണം!
No comments:
Post a Comment